تاب‌آوری به عنوان میانجی رابطه پنج عامل بزرگ شخصیت و شادکامی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه علی پنج عامل بزرگ شخصیت با تاب­آوری و هم­چنین آزمون نقش واسطه­ای تاب­آوری در رابطه بین پنج عامل بزرگ شخصیت و شادکامی انجام پذیرفت. در این پژوهش تعداد 300 نفر (169 دختر و131 پسر­) از دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله­ای به­عنوان نمونه انتخاب شدند. شرکت­کنندگان فرم کوتاه پرسش نامه نئو (NEO-FFI)، مقیاس تاب­آوری کانر و دیویدسون (CD-RISC) و پرسش­نامه شادکامی آکسفورد (OHI) را تکمیل کردند. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار SPSS-21 و AMOS-21 انجام شد. به­علاوه جهت آزمودن مسیرهای واسطه­ای از روش بوت‌استراپ استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که الگوی پیشنهادی دارای برازش نسبتاً خوبی با داده­ها می­باشد که با انجام اصلاحاتی بهبود یافت. به طور کلی نتایج بیانگر آن بود که چهار ویژگی شخصیتی روان­رنجوری، وظیفه­شناسی، گشودگی به تجربه و برون گرایی رابطه علی مستقیم با تاب آوری دارند. هم­چنین این ویژگی­های شخصیتی رابطه علی غیرمستقیم معنی­داری با شادکامی از طریق تاب­آوری نشان دادند.